Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum.
Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu.
Acı,insanın yüreğini paralayan ve sırrını kimseye anlatmadan birlikte ölmesi gereken şeydi.
Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan,
Yastıkta kafayı bir yandan öbürüne çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.

aybediyorum sürekli…

Durduramadığım bu akışın dışına çıkmak ve sabitlenmek istiyorum.
Bir sarkacın merkezi misâli..

Bir sarkaç sağa da sola da, ileriye de geriye de vursa,
ben ne yerinden, ne anlamlarından, ne de anılarından kaybeden olayım.

Mümkün mü bu?

''Sevgili bayan Milena, size Prag'tan sonra Meran'dan yazmıştım. Karşılık vermediniz. Gönderdiğim o pusulacıklara karşılık beklemem yersiz, biliyorum. Yazmadığınıza bakılırsa iyi olmalısınız.''

Dağa çıkacağım sonunda.
Yanıma şu çocukların adlarını saydığı,
benim bir türlü öğrenemediğim
plastik tabancalardan alıp hepinize su sıkacağım.

Sulayacağım ki çiçek açsın.
İçimizdeki kurumuş odunsu parçalar yumuşasın.

Her insanın ömrü boyunca ezberinde tutacağı bir yağmuru olmalı... Ansızın veya keskin bir gök gürültüsü sonrası şehre düşen bir yağmuru ezberinde tutmalı insan.

...

Her insanın ömrü boyunca ezberinde tutacağı bir yağmuru olmalı... Ansızın veya keskin bir gök gürültüsü sonrası şehre düşen bir yağmuru ezberinde tutmalı insan.

...


Tarık Tufan / Bir Adam Girdi Şehre Koşarak

Asla çözemediğim kurallarıyla
beni hep dışına sürükleyen hayata
yeniden tutunmaya çalıştığım tek yerin
size duyduğum bu derin aşk olduğunu
bilmediniz hiç.




Cezmi Ersöz / Şizofren Aşka Mektup

Halbuki gözlerin işlevi görmek değil ağlamaktır;
gerçekten görmek için de gözlerimizi kapatmamız gerekir..


Emil Michel Cioran / Çürümenin Kitabı

..Yolumdan dönemediğim için değil, seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum.
Yeryüzünün bütün aşkları senin ve beni unutabilirsin!


Susacak Var / Kahraman Tazeoğlu

Zaman zaman kendimi tüm insanlıktan daha güçlü duyuyorum,
ama kendimi aynı anda çıplaklıklarından sıyrılmaya çalışan ağaçlar kadar da bırakılmış duyuyorum.
Özellikle ben'in, ben'i bıraktığı anlarda.

Ya da ikisi bütünleştiğinde...





Yaşamın Ucuna Yolculuk \ aaaer Özlü

Darbe dönemi bitti.
Monarşi dönemi bitti.
Anarşi bitti.
Faşizm bitti.
Nihayet demokrasi geldi içime.

Sen sen ol, demokrasiyi gül bahçesi sanma..



Elif Şafak / Siyah Süt

Eriyordu günbegün..
Mum ömrünü daha çabuk tüketebilmek için,
İnadına sokuluyordu bildiği bütün sıcaklıklara..
Bile bile kapılıyordu yanlış sevdalara..


Mahrem / Elif Şafak

"Göz...Savaşı başlatan haberci.
Bakış...Elde olmayan kader,ilahi kaza.
Ve aşk..Kalp ile göz arasında kutlu bir hadise."


İskender Pala / Kitab-ı Aşk

“Bugün yapılmayan, yarın yapılmamıştır,
Ve ziyan etmemeli bir tek günü bile”
Johann Wolfgang Von Goethe - Faust

Tamamlayamadığın hangi vicdansızlığın için döndün? Geçmişim olamamıştın, şimdi geleceğimde olmak için mi geldin? Artık benim için sen bir “fark etmez”sin. Fırtınada kaybolmuş bir yelkenli için rüzgârın nereden estiği önemli değildir. Geçti artık o günler… Mezarıma çiçekle gelmen, beni öldürmüş olman gerçeğini değiştirmiyor.
Simru / Yazar: Kahraman Tazeoğlu

Bir ruh, ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu. Biz o zaman sahiden yaşamaya, ruhumuzla yaşamaya başlıyorduk. O zaman bütün tereddütler, hicaplar bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbirleriyle kucaklaşmak için, herşeyi çiğneyerek, birbirine koşuyordu.

Kürk Mantolu Madonna / Sabahattin Ali

"Korku, örtmeye en yatkın olduğumuz kirimiz, gizlemeye en çok uğraştığımız kokumuzdur."
Bilge Karasu - Göçmüş kediler Bahçesi

Öyle anılar var ki gerçek mi yoksa düşünülmüş mü olduklarını bilemiyorum.

Kalanlar / Tezer Özlü

"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Stefan Zweig - Olağanüstü Bir Gece

"Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu.
İnsan o kişiyi artık sevmese bile, iz kalan yer acıyordu."

Yeşil Peri Gecesi

''Umut doğar genellikle, her şey umutsuzlaştığında...''

Yüzüklerin Efendisi / J.R.R Tolkien

"Dünya ağırlığı ölülerimizi gömdüğmüz için değil anılarımızı gömemediğimiz için artıyor hocam. Bu yüzden basmaya çalıştığımız her gerçeklik içine çöküyor. Farkında mısınız bilmem ama insan nüfusu arttıkça , insan nesli tükeniyor. Dünyayı insan değil, insansızlık ağırlaştırıyor hocam."

Kafamdaki Fillerin Hepsi Mavi - Murat Gülen

“Genç adam! Bir gün bu yazdıklarım eline geçerse, en yararlı, en köklü değişikliklerin, ancak ahlâkların düzelmesi yoluyla, hiçbir zorlayıcı sarsıntı olmadan gerçekleşenler olduğunu unutma...”

Aleksandr Puşkin - Yüzbaşının Kızı

“Momo'nun hiç kimsenin yapamayacağı biçimde başardığı şey, dinlemekti.
Belki şimdi pek çok kimse, bu da bir şey mi, herkes dinlemesini bilir diyecektir.
Oysa hiç de öyle değil. Çok az kimse gerçekten iyi bir dinleyicidir. Dinlemek konusunda Momo'nun eşi örneği yoktu. Momo, karşısındakileri, aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirtecek şekilde dinlerdi. Bunun için uyarıcı şeyler söylemez veya bazı sorular sormazdı, aksine sessizce oturur ve anlatılanları pür dikkat, canı gönülden dinlerdi. Karşısındakine iri, simsiyah gözlerini açarak bakar ve o kimse, kendisinin bile o ana kadar fark etmediği gizli kalmış düşüncelerini rahatça açıkladığını hayretle görürdü. Şaşkın, kararsız kimseler bile ona dertlerini anlatırken, birdenbire ne yapmak istediklerini bulurlardı. Ya da çekingen yaratılıştı biri, birdenbire kendini rahat ve konuşkan hissederdi. Mutsuzlar, dertliler onun karşısından ferahlamış, rahatlamış olarak ayrılırlardı. Hatta kendi yaşamını gereksiz, anlamsız bularak, kendisinin her an yeri doldurulabilecek önemsiz bir kişi olduğuna inanan biri bile, bütün bunları Momo'ya anlattığında, nasıldır bilinmez, konuşmasını bitirmeden söylediklerinin gerçek olmadığını, insanlar arasında onun da bir yeri olduğunu ve dünyada kendisinin de bir önemi bulunduğunu kavrardı.
Yaa... İşte Momo böyle usta bir dinleyici idi.”


Michael Ende - Momo

Delilik, şüphesiz aptallıktan iyidir. Delilik, var olmuş bir zekanın yok oluşudur; aptallık, var olmamış bir zekanın var olmamaya devam edişidir. Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı, aptallığın şerefli bir tarihi bile yok.

Peyami Safa - Matmazel Noraliya'nın Koltuğu

Gecmis, tecrübe ve bilginin saklandigi hazinendir.
Onu tozlu raflara gömersen,
dolap beygiri misali Döner durursun…
Neye vakifsin, neye ne Kadar gücün yeter bilemezsin.
Iste o Zaman, tarihteki ayak izlerin silinmeye mahkumdur.
Gecmisini tahlil eden, gelecegin ilmine sahip olur,
kendini bilir, degerlerini korur

N. Ipek Gökdel / Karakalem ve bir delikanlinin tuhaf hikayesi

Yolculugun kendisidir kahramani halden hale sokan…
Bazen iki ray boyunca, bazen ucan bir haliyla.
Takildikca, düstükce, kanadikca yaklasir
kaderinde bekleyen imtihana.
Kimi kipirdayamaz ayaklari cimentoya dalmiscasina,
cakildigi cukurdan tekamül eder…
Kimi uzaklastikca yakinlasir aslinda.

N. Ipek Gökdel / Karakalem